مهدی صبایی: سینما جای افراد خاص شده است
تاریخ انتشار: ۲۵ تیر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۰۵۱۹۱۹
بازیگر سریال "روزگار جوانی" گفت: انگار برخی در تمامی فیلمها بدون هیچ تغییری در نقش ها بازی میکنند و تنها لباسشان عوض میشود و نقشهایشان هیچ فرقی با هم ندارد.
به گزارشصدای ایرانمهدی صبایی بازیگر فیلم سینمایی "مرسدس" درخصوص فعالیتهای خود در سال جاری گفت: امسال هنوز کار خاصی را شروع نکردهام. پیشنهاداتی شده اما فعلاً در حد مذاکرات بوده و چیزی قطعی نشده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی در پاسخ به فعالیت کمرنگ خود در سینما افزود: من سینما را با سلطان آغاز کردم و سال 78 در فیلم شیرهای جوان نقش اول را بازی کردم اما در حال حاضر در سینما کار خوبی به من پیشنهاد نمیشود و یا اگر نقشی هم پیشنهاد شود آنقدر کوچک و جزئی است که من در شان خودم نمیبینم آن را بازی کنم. البته خدا را شکر آخرین نقش سینماییام در فیلم ماهور نقشی بسیار خوب و قابل دفاع است.
بازیگر سریال "بدون شرح" در همین راستا ادامه داد: واقعیت امر این است که بعد از این همه سال هنوز راه و چاه سینما را نمیدانم و میبینم که سینما جای برخی افراد خاص و تکراری شده است. انگار برخی در تمامی فیلمها بدون هیچ تغییری در نقش بازی میکنند و تنها لباسشان عوض میشود و نقشهایشان هیچ فرقی با هم ندارد.
وی با گلایه از وضعیت حال حاضر سینما تصریح کرد: متاسفانه در سینمای ایران همه چیز به سمت بدتر شدن میرود. من دلیل این اتفاقات را نمیدانم. مثلاً در مرحله پیش از تولید فیلم ها هر نقشی چهار کاندید دارد که کارگردان به سراغ گزینه اول و دوم میرود اما در سینمای این روزها همیشه چهارمین گزینه بازی میکند و من نمیدانم این انتخابها از کجا نشات میگیرد.
بازیگر فیلم قلادههای طلا با اشاره به ورود سرمایهداران به سینما تصریح کرد: این روزها کسی مهدی صبایی با کارنامه حدود 70 کار تصویر را نمیخواهد. بیشتر ترجیح میدهند به جای پول دادن به امثال من کسی را بیاورند که با خودش پول بیاورد و برای فلان صحنه ماشینش را آورده و هزینههای تولید و دفتر را تامین کند.
وی با اشاره به از بین رفتن ضوابط در انتخاب نقش افزود: 10 سال پیش ضابطههای خاصی وجود داشت و شما میدانستی اگر زیاد کار کنی خطرناک بوده و باید ترمز را بکشی اما این روزها داستان برعکس شده و هیچ برنامه و ضابطهای وجود ندارد و علناً من نمیدانم چطور باید در این فضا کار کرد. اگر زیاد کار کنی محکوم به تکرار میشوی و اگر کم کار کنی و گزیده کار باشی کم رنگ خطاب میشوی.
صبایی با اشاره به تیمی شدن سینما خاطرنشان کرد: آدمهای سینمای امروز فقط اسم فیلمشان عوض میشود و شما اگر اسم آن فیلم را ندانی در تیتراژ با یکسری اسامی مشابه مواجه میشوید. این تشابه در بازیگران و سایر عوامل وجود داشته و انگار دورهم کارهایشان را میبندند و با هر ترفندی میخواهند آن تیم بازی کند به طور مثال فلان بازیگر نقش 20 ساله و 50 ساله را بازی میکند. درصورتی که به نظر من برای هر کدام از این سنها بازیگران بسیار خوبی هستند که خانهنشین شدهاند.
منبع: صدای ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت sedayiran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «صدای ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۰۵۱۹۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کنایه تند روزنامه جمهوری اسلامی به مهدی نصیری
روزنامه جمهوری اسلامی در مطلبی به مهدی نصیری کنایه تندی زد.
این روزنامه نوشت: خوشبختانه بسیاری از افراد روحانی که اهل انتقاد هستند، روش اعتدالی را پیشه خود کردهاند و از افراط و تفریط پرهیز میکنند.
مسئولان نظام جمهوری اسلامی باید از منتقدین منصف و معتدل تقدیر به عمل آورند و به مطالبی که مطرح میکنند توجه جدی نمایند و ترتیب اثر بدهند. منتقدین منصف، خیرخواهان نظام و مردم و کشور هستند و وجود آنها برای جلوگیری از انحراف حکمرانان از مسیر حق و عدل، ضرورت دارد و فقدانشان به ضرر کشور و حتی به ضرر حکمرانان است.
اهمیت استقبال حکمرانان از منتقدین منصف و معتدل در اینست که ترتیب اثر دادن به نقطه نظرات آنان، راه را بر افراد تخریبگر و برانداز که در پوشش منتقد ظاهر میشوند میبندد و جامعه را از عوارض منفی آنچه آنها مطرح میکنند مصون نگه میدارد. مسئولان نظام اگر به این نکته بسیار ظریف و در عین حال مهم توجه و به آن عمل کنند، این کار آنها منشأ دو فایده بزرگ خواهد بود.
یک فایده اینست که عملکرد خود حکمرانان تصحیح میشود و فایده دوم اینست که زمینهای برای میداندار شدن منتقدان تخریبگر و برانداز باقی نمیماند و مردم بطور طبیعی آنان را طرد میکنند و به مطالبشان اهمیتی نمیدهند. نتیجه این میشود که جامعه صاحب حکمرانی سالم و مطلوب خواهد شد و در چنین جامعهای جائی برای تخریبگران و براندازان وجود نخواهد داشت.
آنچه مایه تأسف است اینست که در اثرعدم توجه مسئولین به انتقادهای منصفانه و خیرخواهانه، عرصه برای کسانی که در پوشش انتقاد، اغراض براندازانه خود را دنبال میکنند باز میشود. مهمتر اینکه با میداندار شدن عناصر افراطی، فرهنگ اعتدال به فراموشی سپرده میشود و در تمام زمینهها فرهنگ افراط رشد میکند. این، خطر بزرگی است که روحانیت باید با آن مبارزه کند و به آن اجازه رشد یافتن ندهد.
یک آفت بزرگ که از بطن روشهای افراطی سر برمیآورد، اِعمال بغضهای ایمانسوز است. معیار افراد افراطی به جای آنکه حمایت از حق و مبارزه با باطل باشد، مخالفت با هر چیزی است که فلان شخص میگوید و هدفی است که او آن را دنبال میکند خواه حق باشد یا باطل.
به عبارت روشنتر، افراطیون وقتی با کسی مشکل داشته باشند، او اگر در زمانی که آفتاب به همه جا تابیده بگوید الآن روز است، افراطیون خواهند گفت نه خیر اینطور نیست و الآن به هزار دلیل شب است و اگر در شب تار، او بگوید الآن شب است آنها خواهند گفت الآن روز است! چنین کژراههای را حتی از افراد غیرمنتسب به روحانیت نمیتوان پذیرفت چه رسد به افرادی که مدعی برخورداری از علوم دینی هستند.
متأسفانه این روش افراطی و بشدت انحرافی در حال گسترش است و کار به جائی رسیده که بعضی از این افراد حتی حاضر شدهاند برای نشان دادن بغض خود به تعفن برجامانده از رژیم شاهنشاهی پناه ببرند. البته این، نتیجهعدم تعادل کسانی است که از چاله تفریط به چاه افراط غلطیدهاند و انتظار دیگری از افرادی با چنان سابقهای نمیتوان داشت، سوختن ایمان در آتش بغضهای جاهلی.
روحانیت باید خطر بغضهای ایمانسوز را جدی بگیرد و با تقویت روش اعتدالی در تمام زمینهها، مانع گسترش روشهای افراطی شود. رسیدن به این هدف مهم، نیازمند فرهنگسازی است و با اظهار تأسف و بیعملی هیچ مشکلی حل نخواهد شد.